Voorlezen met stemmetjes

In prentenboeken en voorleesboeken staan vaak veel korte spreekteksten. Er is een duidelijk verschil tussen deze spreekteksten en de vertelteksten. Je kunt allerlei stemmetjes gebruiken bij ieder figuur, maar dit is vaak helemaal niet nodig. Op de eerste plaat kost het inspanning om met verschillende stemmetjes voor te lezen, iets wat het voorlezen juist onrustig kan maken. Zeker bij de jonge luisteraars (peuters en kleuters) is rustig en duidelijk voorlezen extra belangrijk. Hierdoor en door  je kind regelmatig aan te kijken tijdens het lezen zorg je voor duidelijkheid en interactie. Dat maakt het voorlezen gezellig en zorgt er voor dat je kind het verhaaltje begrijpt.

 

Dit betekent natuurlijk echter niet dat je op één gelijke toon het verhaaltje voorleest. Je kunt bijvoorbeeld heel makkelijk emoties in het verhaal laten horen door de intonatie van je stem.

Spreek de verteltekst op een gelijkmatige toon uit en spreek de spreektekst met een blije, verdrietige, verbaasde, vragende etc intonatie uit.