Thema: beren,
Samenvatting
Op
een mooie lenteochtend wordt Kleine Beer door zijn moeder uit zijn winterslaap
gewekt. Ze rekt zich uit en zegt: 'Het is lente, Kleine Beer. Tijd om op te
staan!' Maar Kleine Beer is zo moe, hij heeft nergens zin in. Hij kruipt wat
dichter tegen zijn moeder aan. 'Ik ben zo moe!' roept hij.
Pas
als zijn moeder over honing begint, wint de honger het van zijn moeheid en
hobbelt hij haar achterna. Maar Kleine Beer let niet zo goed op en komt steeds
opnieuw in de problemen. En elke keer moet hij worden bevrijd door zijn Mama
Beer. Aan het einde v
an de dag is
het niet Kleine Beer die nog moe is, maar is Mama Beer moe van de hele dag
bezig zijn.
Leessetting
Vast
een herkenbaar verhaal voor zowel kind als moeder. Mama die de hele dag achter
haar kinderen aanloopt om er voor te zorgen dat ze zich geen pijn doen of
weglopen. Aan het eind van de dag is de energie van de kinderen nog lang niet
op, maar die van Mama wel.
Maar
voor kinderen is het verhaaltje net zo herkenbaar en kan er natuurlijk lekker
gelachen worden om de soms domme dingen die Kleine Beer doet.
Als
bonus staan achterin het boek, op de binnenzijde van het omslag, een aantal
weetjes over beren in het algemeen..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten